شیدایی

سلام سهیلای عزیز درود بر تو مهربان

سلام بانوی عزیزم
زیبا وسرشارازاحساس بود

قلم صاف جوان بودم که خام گشتم شدم عاشق خطا کردی.
مرا در ازدحام بیکسی هایم چقدرراحت رها کردی.
به دنبال خودم میگشتم ودر وسعت بیگانگیهای غریبانه
مرا وقتیکه حیران وگرفتارخودم بودم صداکردی.
چه میخواهم چه میگویم،چه میدانی.چه میفهمی
مـرااز من،مرا ازتن ،مرااز قـیدِ من بودن رها کردی.
نماز عشق میخواندم، امامم حضرت عشق بود.
شدی علت شدی معبودمراحتی به ربم مبتلاکردی.
من‌ازخود عاقلی را دردرونم دیده بودم میشناختم.
به چشمانت مرا بـا نیمـه دیوانه خود آشنـا کردی.
به عشقت مبتلا گشتم شدم غافل ز واصل ها
هدف گم کرده حتی وقت رفتن مسیرت را جدا کردی
درود بانو
غمگین و زیباست

درودوعرض ادب
خدمت بانو
شعربسیارزیبا به دل
اهنگین وبااحساس بود
کاش جملات رو زیرهم تایپ میفرمودید
بسیارخواندی ودلچسب بود
دستمریزاد
قلم سبزتان هماره زیبا
درپناه حق شادوسلامت باشید

عرض ادب و سلااااام
با درونمایه ی غنایی بسیار زیباست
و در 5 رکن..اصولا کمتر کاربرد دارد در ادبیات معاصر.
مرا از من /مرا ازتن /مرا از قی/د من بودن /رها کردی
مفاعیلن/مفاعیلن/مفاعیلن/ مفاعیلن /مفاعیلن
زیباتر میشد اگر رکن اول رو حذف کنید. چون »
مرا از قید من بودن همان مفهوم و معنا را میرساند.
................................................................
مرا از تن مرا از قید من بودن رها کردی ..بی نهایت عالی
مفاعیلن/مفاعیلن/مفاعیلن/مفاعیلن

درود بر شما

درود بانوی شاعر بانو قلم صاف سروده زیبایست آفرین برشما

مـرااز من،
مرا ازتن ،
مرااز قـیدِ من بودن رها کردی.
نماز عشق میخواندم،
امامم حضرت عشق بود.
شدی علت
شدی معبود
مرا حتی به ربم مبتلا کردی...............

درودها بانو
قلمتان مانا