Unknown

یک فکر که خواهان عبور هیجان است 
یک تن که هوس رانده افکار زمان است 
یک من که سراپا پُرم از پوچی و تردید
شاید که تهی دستی مغز و شریان است
ای وای از این کوچه ی تاریک خیالات
این جمجمه ی شکسته ی خواب و خیال است
آن خط لب و گونه پر نقش و نگارت
این پیچش یک مو در آیینه جام است
آن گرمی آغوش پر از تاب وتوانت
عاشق نشدی تا که بفهمی  هیجان است
مست کردی که نفهمی چه به روزم آمد !
ولی انگار که مستی غم یک پایان است 
خشت اول،دست معمار دلم لرزید باز
همچو یک آهوی نازای  زیر باران است 
شاید این شعر که خواندی پر از ابهام است
ولی افسوس که حرفهای دلم در آن است