حسرت همیشگی ام ...دریا

سلام و درود بانوی بزرگوار
بسیار عالی و در خور تحسین سروده اید.
امروز اشعاری در قوالب و اوزان مختلف خواندم.
بعضی از آنها واقعاً از لحاظ ادبی فاخر بودند.

اما شعر شما بیش از همه ی آنان به دلم نشست.
علتش عمقیست که به واسطه ی انتخاب واژگان به شعر بخشیده اید.

معلوم است که احساس سوار بر ارکان شعر است و نه بر عکس.

اجازه می خواهم چند خطی از عرایضم را سیاهه کنم:

در سرزمین قلبم ، صد آسمان کویر است
یک کوزه ی عطشناک ، در کام من اسیر است
عطشناک ،کویر،سرزمین و کام .....مراعات نظیر زیبایی است.
صد آسمان کویر هم دو وجه متمایز دارد.
1-مانند آسمان کویر زیبا و پر ستاره
2-مانند کویر خشک و سوزان
شاید بیان این دو وجهی بودن معنا نا خودآگاه بوده است ،اما در هر صورت عالی ست.
کوزه ی عطشناک هم ترکیب بدیع و زیبایی استو لذت بردم.

دریا ، غروب ، ساحل ، یک حسرت قدیمی.
شاید که بعد مرگم ،یک لحظه چون نسیمی

تلمیح به تصویر !!!!
خیلی زیباست....تلمیح به تصویر یکی از زیبایی های واقعی یک شعر است.
تلمیح به صحنه ی عاشقانه ی غروب کنار دریا
مراعات زیبایی هم دارد.

بی مرز و بی تعلق ، آسوده و سبکبال
سر در برش گذارم ،فارغ ز هر پر و بال

این بیت با بیت قبلی موقوف المعانی است و واقعاً یکی از زیبا ترین ابیات است.
عاشق اول از بندهای فعلی می رهد و سپس به وصال می رسد.

جناس های اختلافی زیادی هم موجود است.
سر،بر،هر،پر !!! عالی

یک قطره آب دریا در کام دل چکانم
تا سر کشم عطش را با حسرت نهانم
"کام دل " اضافه ی تشبیهی زیبا
سر کشیدن عطش-----پارادوکسی زیبا

اشک من است گویی این طعم شور دریا
عمری دریغ کردم ، تا نوشمش به یک جا

حسن ختامی عالی و تاثیر گذار
در شعر خیلی از دریا و شوری آن صحبت شد،ولی معلوم نبود چرا؟ و یک ابهام در ذهن خواننده به وجود می آمد.
در آخر معلوم شد که این یک تشبیه بین سیل اشک و دریا بوده است.

در کل مثنوی زیبایی بود .کاش ادامه اش می دادید چون پتانسیل شرح و بسط بیشتر را دارد.
پاینده باشید