ثانیه

ثانیه، خود داغدار لحظه ی دیدار توست 
لحظه ها در التماس و دیده ام بیدار  توست
من تمام لحظه ها ،چون ضجه های گرگ شب 
خفته در حلقوم مردی که فقط بر دار توست 
می درد بغض گلویم ؛ سینه ی افسرده را   
قلب بی تابی که تابش غمزه و تیمار توست
خود خدایی میکنی چون پادشاهی بر دلم 
شاهواری شهنوازی ها همه کردار توست 
چون شنیدی قصه ی "هذیان" ترین مرد زمین 
حال فهمیدی که این هذیان چرا بیمار توست 
#فردین_علائی #هذیان #غزل #شعر