بنام نگارگرعشق....................
.........................................................
مـاو یک عمربه سر،شورِ بهاری کـه نبود
گوش بِسـپُردنِ بر، بـانگِ هَزاری کـه نبود
چشـم هـاراهمـه شُسـتیم، چوگفتـند بشوی
منتـظر براُفقِ ، یِکّـه سواری کـــــــه نبود
خواهد آمـد....همه ازعشق همین می دانند
من هم از، منتـظرانم، بـه قراری کـه نبود
نـااُمیـــــــدم مکُن اِی راه بَلـد، بـاتو مگـــر
بُگذرم بی خطراز، شیبِ گُـداری کـه نبود
تـابـه کِی حسرتِ دیـــدارِ توبـا،دلهُره هـا؟
تـابـه کِی درعطشِ ،طعمِ اَنـاری کـه نبود ؟
بسـته در دامِ تجـاهُـل...،بِنِشستن بـه اُمیـد
دام بنهـادنِ دَر...،راهِ شـــکـاری کــه نبود
گفتـمش آینـه را، بِشــکن و،مـارابِشِــــکن
تـاکـه (دیوانـه)شود،آینــه داری کــه نبود
کوچِ هرچلـچلــه ای، درگُذرازخاطره هـا
مُژدگـانی دَهـد از،لُطفِ بهـاری کــه نبود
........................................................
(دیوانه)