مرثیه درد

باد
یاد آور یک!
خاطره ی پنهان بود
*
گلی
از فاصله ی شب
به شقایق خندید
**
با صدایی لرزان
که رها می شود از
آینه ها ی لغزان!
و به زهدان زمان
می ریزد..
**
لا ابالی ترین
برکه ی خواب
شورش لودگی ذهن بزک کرده ی ماه
وضرورت !
پشت بیهودگی حوصله هاست
تو! چه بی قاعده
خون ازدل هر قاعدگی می نوشی
**
فکر من !
کره ی اسبی ست وحشی
که قبل از بوسه
لاشه ی شعر پدر را
به غرض!
روی دیوار رحم خونین کرد
**
اتفاقی که نیست!
بوی شیری ست
که سرازیز شده
از پستانش...
دائم الخمر ترین
نطفه ی این
معرکه ام!
**
کودکی
طعمه ی بی حسی مادر شدو
هی....می خندد!
**
سر خوش از
لحظه ی نابی
که به هنگام سحر
روی سجاده ی شعر پدرش
بیتی از یک غزل خاموش است..

-----

صُبی

 

باد
یاد آور یک!
خاطره ی پنهان بود
*
گلی
از فاصله ی شب
به شقایق خندید
**
با صدایی لرزان
که رها می شود از
آینه ها ی لغزان!
و به زهدان زمان
می ریزد..
**
لا ابالی ترین
برکه ی خواب
شورش لودگی ذهن بزک کرده ی ماه
وضرورت !
پشت بیهودگی حوصله هاست
تو! چه بی قاعده
خون ازدل هر قاعدگی می نوشی
**
فکر من !
کره ی اسبی ست وحشی
که قبل از بوسه
لاشه ی شعر پدر را
به غرض!
روی دیوار رحم خونین کرد
**
اتفاقی که نیست!
بوی شیری ست
که سرازیز شده
از پستانش...
دائم الخمر ترین
نطفه ی این
معرکه ام!
**
کودکی
طعمه ی بی حسی مادر شدو
هی....می خندد!
**
سر خوش از
لحظه ی نابی
که به هنگام سحر
روی سجاده ی شعر پدرش
بیتی از یک غزل خاموش است..
----
صُبی