سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 8 بهمن 1403
    28 رجب 1446
      Monday 27 Jan 2025

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        وداع از اين دنيا براي ما بسيار نزديك است، ولي ما آن را بسيار دور مي‌بينيم وگرنه اينقدر با هم نزاع نداشتيم. محمدتقی بهجت

        دوشنبه ۸ بهمن

        کانتاتایی در کاسابلانکا

        شعری از

        سیده نسترن طالب زاده

        از دفتر "مِرلــــــــــــــــــــــوهای کاغذی" نوع شعر سپید

        ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۱۳ فروردين ۱۳۹۶ ۰۰:۲۵ شماره ثبت ۵۴۷۷۵
          بازدید : ۱۰۹۵   |    نظرات : ۰

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        آخرین اشعار ناب سیده نسترن طالب زاده

        .
        نَـــه !
        هرگِز چنین نبود،
        چنین،تلاطمی شَب-حزن
        که  آهنگهای اقیانوسی زیتونزارانرا
        بر تراکم عُریانی دیواری خزه اندود ،بیاویزند
        .
        .
        .
        بیدِرنگ
        دَر درنگ
        .
        .
        .
        میانِ شمعدانهای بم
        و نطع اساطیر سَرد مِه ،
        به گاه ِ نقره -ریزان قوهای گنگ در آواز ، چُنین!

        هرگِز چنین نبود ،نَرم  و  بیمانند !
        که آبسنگهای شیشه ای لاجورد خدا را
        بِه  آرنج گرم افق بسپارند،

        هرگِز
        چنین نبود !
        .
        .
        .
        و جدال منقوش خون و  خلیج
        دَر اندام  بندرگاه عبوس
        که  از نُتهای کهربایی مُذاب  بِه دقایق  آبها ،
        خَزیده باشَد
         و از آب
        .
        .
        .

         
         
         از مــَن!
        برای تو  هَمیشه  جَبریست
        و زَمین
        و خـــدا

        هَمیشه مرا در فراسوی تو  آفَریده بودند، 
        .
        .
        .
        آزاااد

        این  استعاره ی  عشقرا بیخویشاوندیست  ،از تو!!
        در فراسوی طپش
        .
        .
        .

        از نُخستین  طنین،،،
        در من  چیزی شبیهِ  تو نبود
          و جُز برابری نبود
        .
        .
        .
        از من چیزی چونان تو، نخواهد بود!
        آری!
        همیشه چنین بود
        برایِ اینکه انِسانرا بیاغازم
        زیرا در اعماق یِکائی کَسی نبود،
        بیخویشتن
        .
        .
        .
         
        از قریحه ی بارانی شولای اَرغَوان،

        در فاصله ی معبدی مسکوت
        در مناره های کوهینِ گریستن و نگریستن،

         و از سیلاب جارِ آینِه
        بِه کاسبرگ سپیدیِ  سارنگی کبود
         
         اِی تزاحم  اکناف زرد زنجَره ها  بِه  آزادِگی !
        هرآنچه دیگرگونه از این حضرت عشق!


        ابد بود وُ
        او نبود

        از بی پایانها همیشه چُنین بود

        بسیار سخت چنین بود.
         
        خندانک
         
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2