راه برمن نبند

درود برادربزرگوارم
غزل بااحساسی است
چون تیک نقدفعاله بااجازه تون کمی درمورد شعرتون حرف دارم
راستش من باردیف این غزل کمی مشکل دارم
چون حس می کنم دربعضی جاها معنی خاصی ندارد
غزل معمولن بایک بیت بسیارمحکم شروع میشود
دربیت اول
جامانده ازموسم فصل خزان راهم نبند
من معنای خاصی ازاین مصرع درک نکردم
منظورازاینکه جامانده ازموسم کیه اصلن
که بهش می گیدفصل خزان رانبند باید یک پیش توضیحی می داشت تامخاطب بفهمه باکی دارین حرف می زنین ومورد خطابتون کیه؟
جداازاینکه مشکل وزنی هم داره شعرتون
ویادردرمصرع چهارم
بگذارازاین خاطره بایاران راهم نبند
ضعف تالیف داره
بایاران رانبند به نظرم بی معنا است!
البته شاید من معناش رونمی فهمم وارتباط برقرارنمی کنم
ولی درکل شعر روان نیست
وکمی پیچیده شده بااین ردیف خاصش :
دربیت یکی مانده به اخر
ویران رانبند وبیت آخر دلستان رامبند
به نظرم منظور رو یاخوب نرسونده ویاهم من ازدرکش عاجزم
البته ایرادنمی گیرم من خودمم شاگردم هنوز وازاین مشکلات زیاد داشته ودارم
اما این نظرمن بود وببخشید که جسارت کردم
تاببینیم بقیه ی دوستان چه نظری دارند !
موفق باشید