سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

چهارشنبه 27 فروردين 1404
    18 شوال 1446
      Wednesday 16 Apr 2025

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        ساده ترین درس زندگی این است ،هرگز کسی را آزار نده.ژان ژاک روسو

        چهارشنبه ۲۷ فروردين

        دشت میش ها

        شعری از

        ابراهیم نصیری(رفیع)

        از دفتر میش بَند،در دست خواب آلوے شهر نوع شعر غزل

        ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۲ آبان ۱۳۹۵ ۱۹:۳۳ شماره ثبت ۵۱۰۸۳
          بازدید : ۴۸۰   |    نظرات : ۵

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه

        به نام او که گفت
         . . . . به یاد انسان ها که رفت.
        خستم از این همه تکرار
        خسته از عشق و پیکار
        خسته از سکوت دلگیر
        خسته از این همه دیوار
        بازی گرگ و میشه عشقای امروزی ما
        اون یکی برنده میشه،
                                          که نباشه شکل ماها
        خسته از بازی نبودم، خسته کردند دل ما را
        آنقدر در خود شکستم،چسب بستند دل مارا
        ای همیشه،روشن از تو چشم گریان بهاران
        ابر من،
        ببار برین طیف،
         . . . . . .  . . . . . غسل کنم بر چشمِ حیران
        ادمان یک روز بحالِ بخت من خرما خُردند
        انقدر حرص خوردم
                                        ای وای،
        تشنه در دریا مردم
        من قبول دارم که باختم...
                                        با خودم جنجال دارم
        زیر پالتوی مرگم،   
                                       صدهزاران فال دارم
        فالی از خالی و تشویش
        فالی از حس نبودن
        زنده باد کفر برین دل
        زنده باد مرگ و نبودن
             مردمان با ما بسازید،
                                     شکلمان فرق دارد اما
        گرگ بودن صفت توست،
                                          قلبمان درد دارد ای وا
                 من نمی دانم امید است بعد مرگِ ماهی زرد
        من نمی دانم که دریا....
                          حس تلخیست برین درد

        غرقه در دریای دل ها،
                           شوری از نفس بسر نیست
        جای ما پر شده اما
                           حس بودن هم بسر نیست
        حقمان یک سکوت است
        حقمان حرفِ دروغ است
        زنده باد گرگ بودن
        دشت میش ها هم شلوغ است
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        دوشنبه ۳ آبان ۱۳۹۵ ۰۹:۳۹
        خندانک خندانک خندانک
        خندانک خندانک خندانک خندانک
        درود
        زیبابود خندانک خندانک خندانک
        خندانک خندانک خندانک خندانک
        لیلا باباخانی (سما الغزل )
        دوشنبه ۳ آبان ۱۳۹۵ ۰۵:۵۲
        سلام
        زیبا بود تلفیق چند قالب شعری در یک شعر ........
        شاید سبک جدیدی باشد ...
        سپید ...ترانه ...غزل ....نیمایی.... خندانک خندانک خندانک
        ابراهیم نصیری(رفیع)
        دوشنبه ۳ آبان ۱۳۹۵ ۰۶:۰۶
        درود و سپاس فراوان خندانک خندانک

        دقیقا همینطور که فرمودید،هست خندانک خندانک
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        آذر دخت

        روزگاریست که در میخانه خدمت میکنم ااا در لباس فقر کار اهل دولت میکنم
        سیده نسترن طالب زاده

        د ساربانا بار بگشا ز اشتران ااا شهر تبریزست و کوی دلستان ااا درودی دگربار سرکارخانم دکتر حسین زاده شهدخت ادب و عرفان و تعالی ااا اشعلری برگزیده از دیوان استاد بهار بود تقدیم حضور یازان و دوستات ااا دور است از ادب کمترین ااا طعنه و ایذا در محضر سروران عالی قدر ااا ژرف بود ابیات در نگاهم همین ااا با مهر بی مر
        طاهره حسین زاده (کوهواره)

        من متعجبم سلام بانو دکتر طالب زاده نمی دانم سلام و احوال پرستی تان بامن کجا و شعر طعنه دار زهرآگینِ فرومایه خواندن دوستان من یا من کجا ااا خب کدام یک را باور کنم ممنونم از فیض نصایح ملوکانه ی شما بانو واقعا نواختی مان آه و بدرود
        سیده نسترن طالب زاده

        ر مگیر از فرومایگان دوستان اااا که حنظل نکارند در بوستان اااا که ذات نکو آید از خانمان ااا چنان آب نیکو که از اسمان اااا درودتان بانوی معززنیمه شب بهارانه نیکوو بکام
        طاهره حسین زاده (کوهواره)

        هاتفِ جانم صبا گوی ز دلبر خبر ااا عشق بیاوَر مرا اوست نَفَس را اثر ااا سلام شب و روزگارهمگی خوش بداهه بدرود ااا ر

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1