آمدی جان به قربانت ولی ......................

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِساَّءِ الْعالَمینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا ثارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثارِهِ وَ الْوِتْرَ الْمَوْتُورَ.................قبول باشه بانوی عزیز

درود گرامی
آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بهتر بود بیت تضمین مشخص میشد

سلام
بسیار زیبا .......
ماجور باشید

درود بر شما بانو منصوری گرامی

آسمانی سرودید
مأجور باشید

درود بانو منصوری عزیز
احیانا این شعر را با عجله نوشته اید که از مناسبت نگذرد ؟ چون می دانم توانایی شما در سرودن بیشتر از این حرفهاست .
قبول باشد انشا ا...

درود برشما
ماجور باشید انشا الله

سرکارخانم منصوری، بانوی گرامی، سلام علیکم.
.......................................................................
خواب می اید به چشمانم میانِ خارها
پس نمی خوانی برایم، قصّه ای دیگرچرا
..........................................................
درعینِ زیبایی.....بغض الوده اند.....قبول باشد انشاءا....بزرگوار...عزاداریهایتان....واجرتان با مولا امام حسین (صلوات الله علیه)....یکی دومورد...مشکلِ وزن هست که بارفع انها..........زیباترهم خواهد شد......مؤید باشید.

غزل زیبایی بود با مضمونی خوب،اما شاید بد نباشه نگاهی دقیق تر به شعرت بیندازی و نقد ریز دوستان هم بسیار بجا و آموزنده دیدم
درود بر شما شاعر ارجمند
........
تقصير تو نيست
هرچه هست زير سر پاييــــز است
که به نسيمي عقل را مي ربايد
تا دل
بي اگـــــر و امایی
تنگ تـــو شود.

#آ_کلوناريس
کانال شعرshalaghafkar

به نام خدا
سلام.از سروده زیبایتان استفاده کردم؛ ماجور باشید.
«تاب چشم»
کربلايش چگونه شد سر ، چشم
چون بياورد تاب ، آخر ، چشم
نيزه ها را چگونه بر تن ديد
عاشقان خدای دلبر ، چشم
کی تواند روايت آرد زان
بازی خون به پيش داور ، چشم
با چه تابی بماند و چونان ديد
سرو افتاده ای چو اکبر ، چشم
تاب چون ماند و ديد عباسی
دست ، ديگر نداشت در بر ، چشم
روی دندان چگونه می بيند
مشک بی آب آن دلاور ، چشم
چون بگويم که چون بديد آن دم
شير خون در گلوی اصغر ، چشم
تاب آورد ، چون بر ديدن
لحظه های وداع رهبر ، چشم
پيشوای خدا گزيده را چونان
ديد ديگر نداشت ، ياور ، چشم
اسب تازان روی تن ها را
چون توانست ، کرد ، باور ، چشم
بهترين های خاک ، چونان ديد
جمله بالای نيزه ها سر ، چشم
از چراغان نيزه ها ، چون ديد
دشت خون را که شد ، منور ، چشم
بر مصائب چگونه تابش بد
کربلا تا به شام، یکسر چشم
زینب پیرگشتهء غم را
تاب چون داشت در برابر چشم
چون نگه کرد، پیشوا را تا
خیزران یزید، لب بر چشم
پیش چشمان دختکی چون دید
قدحی را که می برد ، سر چشم
باز چون ماند و دید، کی دانم
شد گلی در خرابه ، پرپر ، چشم
بعد آن عصر خون ، عجب نکنم
تا ابد هم اگر بود ، تر ، چشم
لب کنون نوحه خوان و دل گريان
دست را می زند، به سينه و سر ، چشم
تربتی هست و عشق ديداری
که نه با پا رود که با سر ، چشم
غلامحسین خورشیدی(عارف)

بسیار زیبا
درود بر شما

عالی،
تحت تاثیرقرارگرفتم ازتوصیفات کاملتون.