مضراب دست تو

به نیمایی نزدیک بود بگمانم مه ناز عزیزم...........بی غروب مهر درخشان زندگیت............................

من تار می تنم....

گلزارِ من تویی،دلشاد و برقرار،

پروانه ات منم،

از نورِ مهرِ تو،مغرور و استوار،

با قهر، دشمنم،

با شورِ عشقِ تو،در سایه ی چنار،

آهنگ میزنم،


درود بانو
بسیارزیبا بودنازنین

سلام
به نظرم به نییمای میخورد با چند تغییر کوچک در انتها
ولی شعرتان
اهنگی زیبایی داشت که تا اخر همراه شعر باقی ماند و ترانه وار خواننده را به زمزمه وا میداشت
همیشه دوست دار کار های با احساس و با فکر شمایم

سلام وعرض ادب بزرگوار
درود بر شما

در نقد پنج عصر منتظرتان هستم

فریاد می زنم ،روزی هزار بار،


پنهان و آشکار،


خوشبخت ترین زنم.....


درود بر مهناز گرانقدرم

درود برشما. بسیارزیبا بود

سلام ودرود بانو بسیار زیبا

سلام سرکار خانم نصیرپور
زیبا بود و دلچسب

برقرار باشید

درود بر شما
زیبا بود
تا نیمائی فاصله داشت
ولی میتوانست غزل زیبائی باشد

احسنت بانو

درودها بر شما بانو

بسیار زیبا و دلنشین قلم زدید

هماره مانا و نویسا باشید

سرکارخانم نصیرپور، بانوی گرامی، سلام علیکم.
......................................................................
....جاری که می شد، مضرابِ دستِ تو....
دیوانه می شوم، برشانه های تو...
من، چنگ می زنم........
فریاد می زنم، روزی هزاربار...........
پنهان وآشکار........
...............................................
درود برشما بانوی گرامی......احساسِ بسیار زیبایی درآن نهفته است.....و، چه فرقی می کند که چه قالبی........
زمانی قالب های شعری تعریف شده بودندو...مشخص.....وامروز.....
زیاد فرقی نمیکند..دلنوشته...افراق اندیشه.....نو....کهنه.....سپیدویاسیاه.
مادرون رابنگریم و.........ولی به غیر ازشکست آهنگ در دوپاراگراف......می تواند، نیمایی باشد.......مؤید باشید.

درود برشما. بسیارزیبا بود

درود بر شما شعر زیبایی است

سلامـ بانو...
چقدر زییاااا.....
شب شدو چشمہاي تو خوابند...
غرق خواب لطیف شبنمـ ...آه
صورتت را ڪه ماه میبیند...
از خجالت به ابر برده پناه....
احساس حسینے