مدائن

بر لب آدم و حوا و پريشانى داد......................

با سلام جناب رمزی بسیار عالی

درود برشما،کار خوبی بود.

درود بر شما
درود بر شما
زیبا بود
زیبا
زیبا

درود بر استاد بزرگوار
عارفانه ایی بسیار زیبا را خواندم
حظ وافر بردم بزرگوار

درود بر شما

درود بر شما استاد بزرگوار

بسیار عالی بود

جناب آقای رمزی عزیز، سلام علیکم.
...........................................................
جایی برصحبت نیست....بسیار زیباست....گرچه (شاید ) .....بعضی مصارع.....احتیاج به تفسیروتأویل دارند.......ولی به هرحال، این هم نوعی ست...ولی نمی دانم که چرا(ز) رادر.......
(ذرّه ای زِعالم عدن است ،که مهمانی داد).........
اگر...(زِ) را، جدای از(عالم) بخوانید.....فکرنمی کنید، هجای اضافه داشته باشد
بسیاری ازبزرگانِ ما....براین عقیده اند....که،(ع) هم درتقطیع( گاهی به ضرورت)........همسانِ با(همزه) است و، چون عروض، شنیداریست......و(آنچه شنیده می شود....تقطیع می شود).....اگربرایش کسره هم نگذارید.....(زعالم)...(زالم) خوانده خواهدشد....واشکالی هم ندارد.....که فکرهم نمی کنم...جُزین باشد.....مؤید باشید

درود بر شما جناب رمزی گرامی

گه قسم بر لب زيتونى و گه گندم را

بر لب آدم و حوا و پريشانى داد



درود بر شما جناب رمزی بزرگوار