مجسمه ای نیمه تمام...اما استادانه!

سلام هنوز بر عهد خود باقی م و متعقد بر ان، که هر کس نوشته هایش مانند اثر انگشتش باید باشد ورنه اب در هاون کوبیدن است . نه خیام می شویم و نه حافظ نه انها ما من و تو شما میشوند.
هر کدام می توانیم حادثه ای تکرار ناپذیر باشیم بسم الله بفرمایید خود باشیم نه خود بین! حتی اگر امروز خواننده ای نداشته باشیم و و در اذهانی موقتا نامفهوم رقم بخوریم!
تاریخ ثابت کرده و مشابه انرا نیز بسیار دیدم که ابتدا جنگ حضور و قبولیت در حیطه زمانی خود بودند و داشتند شاعرانی که هم اکنون بسیار ی از کار اموزان و اماتور ها به انها دلبستند و اساتید از روش و گفتار منحصر بفردشان به دانش طلبان می اموزند.
افراغ اندیشه از روزی پا به عرصه وجود گذشت چیزی از عمرش نگذشته و هنوز مشغول پرورش ا ندیشه شعری خود است تا اندام شعرش!
و کلی خوشبختانه و الحمدالله در این فاصله زمانی کوتاه جا باز کرده و در افکار و اندیشه و دل صاحب نظران حداقل خراشی برای دیوار احساس و فکرشان حک نموده
لذا در تعریف شعر در افراغ اندیشه این گونه بیان نمودیم
شعر جنینی در حال رشد و تکامل و ادراک جهان بینی ست.
موفق در خوبی و احسان و افراغ اندیشه باشید.

درود جناب غلامی عزیز
افراغ اندیشه نهایت و قله افکار بلند آدمی را به تصویر میکشد
با زیبایی تمام احساس و اندیشه را عجین نموده سروده زیبا و نابی خلق میکند
بهتر است جوانها در این راستا سعی بسیار نمایند
و دامنه رشد و تعالی شعر و ادب را گسترش دهند
شاد باشید

سلام جناب استاد علی غلامی ژرفای کلام دارید همین که می توانید مخاطب را پای بیان شیوای خود بنشانید هنری است که با تمام وجود ستودنی است لذت بردم از والا اندیشه وافراغ آن در کالبد کلمات
دستانت را در هنگام گشودن چتر زیر باران دیدم که چه دوستانه حقیقت همدلی را انتشار می دهد
این که خط و ربط مقال را جز آفریینده درنیابد آنچنانکه به آن ِ ایده آل حال مخصوص منحصر برسد امری قابل تشکیک نیست آنچه از زبان دوست مهربان ما در تعریف افراغ اندیشه پی نوشت زده اید از همین جنس است اما این نقد که افراغ اندیشه را جز بذر افکن آن کسی دیگر نتواند پی بگیرد را چه ؟ بله پرچمدارش هم اوست اما اندیشمندانی چندمقالش را با حال پی گرفته انداز جمله حضرت عالی با شعر جذاب و متعلق به خود که جای تحسین دارد سپاس

سلام.....
بجز استاد فکری بقیه افراغ اندیشه را حتی نفهمیدن و درک نکردن و سبکی است مختص به خودشان!.
دوست عزیز حداقل نقل قول اگر میکنید نام فرد را نیز بنویسید .... این گفته من است و بر آن استوار هستم ....
وقتی استاد شاملو سپید را نوشت یا استاد اخوان حماسه ها و زبان اسطوره ای خود را منتشر کرد .....هنگامی که استادبانو فروغ فرخزاد بی باکانه زنانه سرود ....هنگامی که استاد سپهری میان فرهنگ های صوفی گرانه شرق دور و ایران و هند آشتی برقرار کردند ....همه گفتند حرف دل خود را میزنیم و درست گفتند و برقرار ماندند تا جایی که مانند ندارند .... بنیانگذار افراغ اندیشه هم حق دارند که چنین بگویند .... روی سخن من با آنان بود که تلاش میکنند حتی به زور هم که شده مانند ایشان بسرایند ....حال آنکه هیچ احساسی در یک نفر دوبار تکرار نمیشود وای به آنکه بخواهد این احساس میان دونفر یک شکل باشد .....بازخورد کارهای هر کس از اندیشه ...نوع زیست و بار فرهنگی جذب شده اوست ..... پس هر کس شاعر خویش است و تلاش دارد اسلوبی را رعایت کند .... وقتی اسلوبی نباشد هرج و مرج میشود .... هرکس خود را به سبکی پیوند میدهد که گاه از روش تفکر و ابراز آن چیزی نمیداند .....
اما در مورد شعر خود شما ....بسیار برایم جالب بود ...چون مجموعی از تفکرات و سخان گوناگون بود که بسط یافته و تلاش شده بود تا آنها را به یکدیگر پیوند دهند .... از این صفحه شعری شما می شود چندین شعر خوب و کوتاه منتشر کرد .....پیروز و تندرست باشید