هم اینم و هم آنم

سلام خوشحالم که درخواست نقد می کنید و از تجارب دیگران بهره می گیرید آن چه به نظرم آمد را برایتان می نویسم :
شروع شعر بایستی زیبا و جاندار باشد اما متاسفانه در این شعر اینگونه نیست ضمن اینکه از نظر وزن و آهنگ و معنا اشکال دارد مثلا اگر می شد : یک قطره ی بارانم آیا بهتر نبود؟
دو مصراع بیت دوم مثل هم هستند و چیز تازه ای ندارند :
نادانم و دانایم
می دانم و نادانم
در بیت :
نزدیکم و گه دورم
نزدیک به هجرانم
کلمه ی نزدیک دوبار بکار رفته که زیبا نیست مثلا اگر بشود:
همسایه ی هجرانم شاید بهتر باشد
در مصراع :
کودک شده ام پیرم
اگر بشود کودک شده ای پیرم به نظرم بهتر باشد
مصراع ِ من دیگری ام خویشم
اگر اینگونه بشود :
من دیگری ام اما
یک خویش ز ایشانم
شاید بهتر باشد
با آرزوی موفقیت شما دوست عزیز