فرازی از قرآن
سعادت را اگر خواهی بخوان هر روز قرآن را
شفای درد میباشد ؛ مکن هرگز تو ، شک آن را
بوقت خواندش قدری تدبّر کن به آیاتش
عجب نیکو کلامی را ؛ تو ، هم نیکو بخوان آن را
به یُمن خواندنش دل را زتاریکی رها ئی ده
بجای کینه دردل ؛ جا بده بسیار احسان را
بذهنت ثبت کن این آیه ، میباشد تورا کافی
خدا عهدی گرفته تا ؛ عدو دانی تو شیطان را
نشانی گر تو میخواهی کجا این آیه میباشد
در آن سوره که میگویند باشد ، قلب قرآن را
بسا ، غیبت شروعش از میان جمع میباشد
تمامی گر نباشد باز هم باشد فراوان را
دراین مجلس اگر بودی توانستی بکن ختمش
چه دیدی نیست مقدورت بزودی ترک کن آن را
محبّت کن بهم نوعت بجای غیبتش گوئی
بخوان لا تقربو هرگز نرنجانی یتیمان را
بکن اندیشه در کاری که میخواهی کنی آن را
مکن کاری که پیش آرد ؛ تورا ناگه پشیمان را
وکیلت را خدا میدان که باشد بهترین کاری
بگو (گمنام) ؛ این هم گفته باشد ، نیز قرآن را
سه ضنبه بیست چهارم فروردین نود پنج.