کُنجُ عُزلت...

باسلام وارادت استاد ادیب و بزرگوارم
سپاس که ماراهم در خوانش شیرین غزل های نابتان سهیم می کنید ...
پاینده باشید به مهر

درود استاد بزرگوار
غزلی بسیار زیبا و دلنشین
خرم و خوش باشید

نـه اینـــکه منّتِ بـاران، نمی کِشـــم ،امّـا...
کمـــی تو بـارِ شِ لُطـفت، بَرین نیسـتان کن

درودها بر دوست بزرگمهرم جناب شیخی
سپاس که هر بار این چنین ما را در بزم اشعارتان مهمان میکنید
چون همیشه لذت بردم

سال خوشی برایتان آرزومندم

بیا و رحم به احوال زار من فرما
ببین که مرده ام اما مرا پر از جان کن

درود بر شما
بهارتان خرم

سلام و درود بر استاد غزل سرای ناب جناب مهرآبادی
سال نو را برای شما سالی پر از سلامتی ، شادی و مهر آرزومندم
امید وارم همچنان در کلاس درس شما بیاموزم
در محضر شما شاگردی می کنم استاد

مَراکـه خسته ی راهَم، به کلبه مهمان کُن


توزخمِ کُهنه ی این دل،به عشق دَرمان کن


قسم که نَه، به دوچشمانِ مستِ شـهلایَت


زِ اِلتــــــفات نگـــاهـی، تو نَـذرِ مهـــمان کن

................. .......................
بـه کُنــــجُ عُـزلتِ من،گـرگُـذرکُنـی گـــاهی
طلب نمی کنـم امّــــا، ....تونیـزاِحسـان کن


بسیااار عاااالی استاد بزرگوارم
این بیت مرا به یاد فرازی از دعای ماه رجب انداخت:
یا من یعطی من لم یسئله...ای كه عطا می كنی به كسی كه تو را نمی خواند و از تو چیزی نمی خواهد ...
چقدر زیباااااا...

استاد بزرگوارم! بهارتان مباااارک سال خوبی داشته باشید

................. .........................
هدیه به اهالی خوب شعرناب:

زن جوانی بسته‌ای کلوچه و کتابی خرید و روی نیمکتی در قسمت ویژه فرودگاه نشست که استراحت و مطالعه کند تا نوبت پروازش برسد .
در کنار او مردی نیز نشسته بود که مشغول خواندن مجله بود.
وقتی او اولین کلوچه‌اش را برداشت، مرد نیز یک کلوچه برداشت.
در این هنگام احساس خشمی به زن دست داد، اما هیچ نگفت فقط با خود فکر کرد: عجب رویی داره!
هر بار که او کلوچه‌ای برداشت مرد نیز کلوچه ای برمیداشت. این عمل او را عصبانی تر می کرد، اما از خود واکنشی نشان نداد.
وقتی که فقط یک کلوچه باقی مانده بود، با خود فکر کرد: “حالا این مردک چه خواهد کرد؟”
مرد آخرین کلوچه را نصف کرد و نصف آن را برای او گذاشت!…
زن دیگر نتوانست تحمل کند، کیف و کتابش را برداشت و با عصبانیت به سمت سالن رفت.
وقتی که در صندلی هواپیما قرار گرفت، در کیفش را باز کرد تا عینکش را بردارد، که در نهایت تعجب دید بسته کلوچه‌اش، دست نخورده مانده .
تازه یادش آمد که اصلا بسته کلوچه‌اش را از کیفش درنیاورده بود!
................ .........................
الهی! در عطای عیدانه به کرم خود بنگر نه طاعت من،
که آنچه تو را شاید از هیچکس برنیاید.
نوروزتان خجسته باد

احسنت چه دلنشین و موزون و روان و عمیق سرودی

درود بر شما استاد شیخی مهرآبادی بزرگوار
مثل همیشه عالی بی نقص و روان
مرحبا
سرزنده و سربلند باشید

با سلام استاد عزیز مثل همیشه عالی موفق باشید

درود بر استاد بزرگوارم

غزل بسیار زیبایی بود و سروده های شما همیشه بر دل می نشیند

دلتان همیشه شاد باد

سلام علیکم
نغزبود و پر مغز .
موید باشید .

درود استاد فرزانه ام
باز هم میهمان غزلی دلنشین از شما بودیم

درود استاد

ما باید ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﻮﺩ بهایی بپردازیم
ﻫﺮ ﭼﻘﺪﺭ
ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔـــے ﺑﻨﮕﺮیم
ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻫﻢ
ﻋﻤﻴﻖ ﺗﺮ ﺭﻧﺞ ﻣﻲ کشیم
درودت باد همشهریِ گُلم

خیلی زیبا استاد

درود فراوان به استاد ارجمند جناب شیخی عزیز
بسیار زیبا ودلنشین لذت بردم از خواندنش
من از حضور تو استاد خواهشی دارم
نظر به شعرهای من از لطف و احسان کن
بداهه هست عذرم را به بزرگی بپذیر
دست حق نگهدار