در انتظار پاییز

سلام بر شاعر گرامی
نیمایی روان و خوبی بود .
از آن جایی که تقاضای نقد داده بودید نکاتی را جهت همفکری عرض می کنم.

چهار قدم مانده به پائیز و نفسهای خدا .......( چرا چهار قدم ؟ چهار ماه دیگر ؟ منظور شاعر معلوم نیست .کلمه چهار هم از لحاظ وزنی خوش ننشسته است. دو قدم مانده ...)
همچنان منتظریم ...
عشق در حال فرو ریختن است ... بابت ریزش برگ .. ( اگر منتظر پاییز هستید پس چرا عشق و برگ می ریزد . شاعر دچار تناقض گویی است )
با که نزدیکی مرگ ...( یا )
ما هوادار دل سوخته باغچه ایم ...( هنوز پاییز نیامده و دل باغچه سوخته ؟)
و خدایی که همین نزدیکیست ... خود نگهبان دل زخمی ماست ..
و خودش میداند که چه اندوه غریبی داریم ..
و چرا عاشق این زردی پائیز شدیم .. که چه اندازه پر از وسوسه بارانیم .. دل ما تنگ  شده ..
و خدا میداند و فقط اوست که آگاه ز درد دل ماست ..
همچنان منتظر پائیزیم ...
مهر او در دل ماست . 
بسرایید به مهر