گردش روزگار

سرور خوبان مرد نورانی شعرناب جناب مقدم روی ماهتانرا می بوسم

مانا باشی استادخوبم
زیبا بود

درود بزرگوار
عارفانه و عاشقانه
زیبا و شورانگیز

با درود بسیار :

همچون همیشه عارفانه و موثر ...

درود و سلام جناب رشیدی مقدم عزیز جاودانه باشی

.................. .... ......................
درود گرامی
زیبااا بود
.................. ..........................
هدیه به اهالی خوب شعر ناب

درویشی تهی‌‌دست از کنار باغ کریم خان زند عبور می‌کرد. چشمش به شاه افتاد و با دست اشاره‌ای به او کرد. کریم خان دستور داد درویش را به داخل باغ آوردند. کریم خان گفت: «این اشاره‌های تو برای چه بود؟»
درویش گفت: «نام من کریم است و نام تو هم کریم و خدا هم کریم. آن کریم به تو چقدر داده است و به من چی داده؟»
کریم خان در حال کشیدن قلیان بود. گفت: «چه می‌خواهی؟»
درویش گفت: «همین قلیان، مرا بس است.»
چند روز بعد درویش قلیان را به بازار برد و قلیان بفروخت. خریدار قلیان کسی نبود جز کسی که می‌خواست نزد کریم خان رفته و تحفه برای خان ببرد. پس جیب درویش پر از سکه کرد و قلیان نزد کریم خان برد. چند روزی گذشت. درویش جهت تشکر نزد خان رفت. ناگه چشمش به قلیان افتاد و گفت: «نه من کریمم نه تو. کریم فقط خداست، که جیب مرا پر از پول کرد و قلیان تو هم سر جایش هست.»

درودی دگر باره بر شما...
دست مریزاد


بیتی از آخرین سروده ام :

یک شب دوباره خشم خود را جار خواهم زد !

در ناف « تهرانسر » خودم را دار خواهم زد !

سلام استاد خوبم
چقدر دلنشین و عالی سروده اید . قدر این موهبت را بدانید و شکر گذار خالقش باشید ‌.
چند نکته جهت همفکری عرض می کنم .

دیدن رویش مرا راضی دو چندان میکند



بلبل شوریده را اینک غزلخوان میکند



 



عشق او هرشب سراغ از من بگیرد تاسحر( عشق او هر شب سراغم را بگیرد تا سحر )



در طلوع شمس بختم را چو تابان میکند(با طلوع شمس بختم را چو هامان می کند )



 



گر بدقت بنگری در زندگی مورچگان
( گر به دقت بنگری در زندگی مورچه )



مور را در حکمرانی چون سلیمان میکند



 



گاه بینی گردش این روزگار چرخ کج



گرگ بی رحمی چنان بر گله چوپان میکند( بر گله ، گرگی درنده کار چوپان می کند )



 



دست من( دست ها) بهر گدائی پیش او گردد بلند



چشم من(چشم ها) از لطف او گریه فراوان میکند



 



در عمل کردن همیشه نفع خودرا خواستم



کار بد کردم ولی از دیده پنهان میکند



 



گر  که در آتش مرا سوزد ندارم هیچ غم



عشق را از من بگیرد سینه نالان میکند



 



عاشقم اورا همیشه سخت مشتاقم به او( سخت مشتاقم به او و دق بابی می کنم )



چون مرا از هر طریقی خوب مهمان میکند



 



وای ! گر دستم شود کوتاه از دامان او



روح من را درقفس یک لحظه زندان میکند( روح من را در قفس ،آورده زندان می کند )



 



هست امیدم که (گمنامش) نگردد بی پناه



بی پناهی روح او( من)را سخت سوهان میکند

عرض ادب و ارادت بزرگوار
بدون اغراق بی نهایت زیبا و موزون و گوشنواز
احسنت ............
فاعلاتن - فاعلاتن - فاعلاتن - فاعلن ..... مطلع
وای ! گر دستم شود کوتاه از دامان او
حالیا دستم ..............
روح من را درقفس یک لحظه زندان میکند
هست امیدم که (گمنامش) نگردد بی پناه
هس/تُم/می / دم وووووو رکن اشتباهست
باشد امیدی که گمنامش نگردد بی پناه ؟
اگر فعلاتن بود میشد تبدیل به فاعلاتن کرد . انهم با دلیل و برهان اینجا جای توضیح سخت است .
عف کنید .........پیشنهاد است نه انتقاد ، بزرگوارم

آفرين استاد بي تعارف ..خوش به حالم در بند رديف و قافيه نيستم در بند شور شعرم

سلام بزرگوار بسیار هم زیبا بود

بغایت زیبا و دلنشین ...
درودها سرور گرامی