مدرک

نو بهارست در آن کوش که خوشدل باشی\"*


دست روی سمن و سوسن و مریم بگذار


من که ترشیده وبامزّه ام و بانمکم!


ترشی و شوری و سالاد مرا کم بگذار


کوزه در خانه ندارید خودم می دانم


مدرکت را درِ نوشابه ی زمزم بگذار!!


سالها می گذرد کو خبر از استخدام؟


به به
بسیارزیبا بود
بسیارخوب شروع کرده بودید
وخوب هم به پایان بردید
غزلی اجتماعی بازبانی لطیف با درون مایه ی طنز
وپربوددرواقع ازکنایه واعتراض
ارتباط عمودی افقی شعرهم عالی بود
ومحکم قلم می زنید

قلم خوبی دارین وحیفه که معرفی نشید به دوستان
این شعررواقعن ارزش خوندن داره
تیک نقد می زنم مخصوصن تادوستان بیشتری بخونند شعررو وآشناشند باقلمتون
البته خوددوستان هم بایدکمی فعالیتشون رو بیشترکنند وقتی این قدرخوب می نویسن
تا بیشترشناخته شند
موفق باشید برادربزرگوارم
بازهم هزاران افرین