شهید

دیوار فرسوده, یکی قاب عکس
مادر نشسته, زانوها در دست
چشمان مادر خیره به دیوار
دیوار شرمسار از نگاهش جست
************************
دیوار افتاد یاد شصت و هشت
پسر زنده بود نه روی دیوار
دیپلمش گرفت, کنکورش که داد
فهمید جنگ است,ماندنش دشوار
************************
وقتی شهید شد,دیوار غمین بود
چون قاب عکسی بر او می آویخت
میخ قاب عکس میکردش زخمی
رنگ قشنگش بر زمین می ریخت
************************
مادر میکرد زمزمه با عکس
رفتی عزیزم اما یادت هست؟
گفتی برای,حتی این دیوار
باید جان داد تا دشمن شکست
************************
دیوار شرمساربه فکر فرو رفت
حس بد من با میخ قاب عکس
حس خوب او با دادن جان
این فرق به او داد بزرگترین درس
************************
دیوار دیگر حس خوبی داشت
قاب عکسی بود اعتبار او
مادر نشسته,زانوها در دست
چشمان خیرش افتخار او