پیش نگاهت شاعری کردن چقدر سخته

پیش نگاهت شاعری کردن چقدر سخته
هر شاعری چشماتو دیده خیلی خوشبخته

قلبی به جنس آینه داری قشنگ پیداست
چشم و دهان و ابرو ، کلا صورتت زیباست

خیلی با موهای قشنگت زندگی کردم
چشمامو می بستم چشاتو دوره می کردم

عطر تنت حس حضورت مثل افیونه
یک عالمه دلداده رو بد کردی دیوونه

بد میشی با من اما از چشمم نمی افتی
آرامش روز و شبم دنیامو آشفتی

یک عالمه آدم تو رو هر روز نشون می دن
تو کافیه لب تر کنی، می فهمی؟ جون می دن

کاشکی از این بدتر نشه آتیش زده چشمت
دنیامو سوزوندی چقد می ترسم از خشمت

تو لایق عشقی به دنیا برتری داری
سلول به سلولت فنون دلبری داری

دست خدا بوده خودش اینطور تو رو خواسته
تقصیر اون بود من شدم اینجوری وابسته

شیرین ترین موجود خلقت تا ابد باشی
کوچیکتر از اونم که تو دنیای من جا شی...


مریم صفری