تو گریه هات غرق میشم، وقتی اشکاتو میبوسم...

تو گریه هات غرق میشم، وقتی اشکاتو میبوسم

مرا نجات ده از این طوفان فکری

از این بی هم آغوشی در اوج هم آغوشی

از این تکرار کابوس وار رویای بوسه هات

از این تن که دیگر تن به هیچ تنی نمیسپارد

بگذار نمیرد این قلب افسرده

به تبسم های خیالی ذهنم مرا ببخش

به شعر های سپیدم در اوج سیاهی

به کلمات نفرین شده ام حتی در رویا

به آخرین تشنج ها در تخت خوابم موقع دیدار...