سهم من

چشم تو در صید قلب من اگر حاذق نبود درستایش ازنگاهم اینچنین لایق نبود چون مریدان در حضور پادشاه قلب خود سجده بر خاکت نمیکرد دل اگر عاشق نبود طی نموده زورق دل اقیانوس تو را گر چه یک لحظه مرا هم باد موافق نبود کاش مثل آفتابگردان عاشق روز وشب در پی تو دل روان در مغرب و مشرق نبود سهم من از تو به پاس آن همه عشق و وفا کاش حرمان وجفا وحسرت هق هق نبود تا مقدر شد مسیر ما جدا ماند زهم در رضایت چشم هایت کاش کی صادق نبود کاش بهر قلب رنجور و ز غم سر شار من چشم سردت بهترین حادثه را خالق نبود می کشیدم از ستیزم به زمانه دست اگر در کمین گنج عشق من و تو سارق نبود انتظار تو محالست ای نوا از روز گار زندگی باید حتی وقتی که شقایق نبود نه دلی بود از تبار سنگ نه شیشه اگر عاطفه وقتی میان قلبها فارق نبود