بیا و دنیای منو پراز تبُ ترانه کن
بهار عشق من شدی تو اسمو صدا بکن
منو به آینه ها ببر به قصر گلهای کبود
به اون شبی که چشم تو با ابرا گریه کرده بود
می خوام به یاد عکس تو ماه و به آتیش بکشم
بارونو باور بکنم یه لحظه دریایی بشم
لحظه دیدن چشات بغض صدام می شکنه
ابرا آتیش می گیرن آینه پرپر می زنه
چشمای تو مثل یه باغ پر از گل نیلوفره
منو به سرزمینی از عشق تو ستاره می بره
دیدن تو یه وسعته برای پروانه شدن
یه واقعیته برام واسه تو افسانه شدن
بیا و دنیای منو پراز تبُ ترانه کن
بهار عشق من شدی تو اسمو صدا بکن
منو به آینه ها ببر به قصر گلهای کبود
به اون شبی که چشم تو با ابرا گریه کرده بود
می خوام به یاد عکس تو ماه و به آتیش بکشم
بارونو باور بکنم یه لحظه دریایی بشم
لحظه دیدن چشات بغض صدام می شکنه
ابرا آتیش می گیرن آینه پرپر می زنه
چشمای تو مثل یه باغ پر از گل نیلوفره
منو به سرزمینی از عشق تو ستاره می بره
دیدن تو یه وسعته برای پروانه شدن
یه واقعیته برام واسه تو افسانه شدن