عشق دریایی

هرگز فریاد نمی زنم،
عشقم را
نمی خواهم
جیرجیرکی باشم
ناپیدا،
در میان
انبوه درختان سر بفلک کشیده،
با تمام وجود
تا دمی بی بازدم
سر دهم
آواز عاشقانه ای مستمر
و
نشنوی مرا
در همهمه ی سکوت و عادت

برای دوست داشتنت
دریایی کردم
دلم را
هرروز ، موج ها می اندازم
بی شمار
بر فرش ابریشمی اش
می تکانم هر چه غبار
از زلالی اش

نمی خواهم
طعمه ای باشد
عشقم
برای عنکبوت متروکه ها

راستی....
یادت نرود،
هر روز
رها کن
سنگی را
بر پهنه ی گسترده ی مهرم
بگذار
با هر صدای دامنه دار ناله اش
نواخته شود،
ساز وفاداری و عشقم
به نوازش سرانگشتان گرم خودت