گره

عشق ای آفت زیبای چمن زار دلم
زخمه ی بی وقفه ی احساس بر تار دلم
گرچه جز اندوه وگریه بهره ام از تو نبود
گره افتاده ز فقدان تو بر کار دلم
از نبود تو دل من گشته تسخیر عذاب
باز هم افسردگی آمد به پیکار دلم
محو گشت از قاب رویاهای من رنگ شعف
گم شده امید و شادی زیر آوار دلم
گرچه بر خوان تو عمری دل نمکدان میشکست
فرصتی دیگر عطا کن ای تو معمار دلم
چون مسیحا جان بدم این پیکر آزرده را
عرضه کن کالای هستی را به بازار دلم
پاک کن از دشت قلب من غبار غصه را
حک بکن تصویر شادی را به دیوار دلم
بشکن این خاموشی ها را با نوای اشتیاق
که پرستاری برای طفل بیمار دلم