به امید آمده بودم

 دل شکستن هنری هست که زیبا داری
بهر بشکستن دلها ید طولی داری
به امید آمده بودم لب میخانه شوق
سنگ بر جام زدی و سر حاشا داری
آسمان دلم امروز کمی طوفانی است
آه زان سنگ دلی که تو فریبا داری
گفته بودم به دلم ختم کند مسئله را
نتوانست، بهشتی و تماشا داری
جلوه و عشوه و کبر و دل بی رحم تو را
چه کنم؟ خوب و بدی را همه یکجا داری
کاش این خرمن خوبی سبدی عاطفه داشت
ای که گیسوی بلند و شب یلدا داری
 رضا وفایی نژاد