تقدیم به استاد بزرگوارم......

ای خدای چشمهای مهربان
تو ز چشمان ترم ...
تو که از حال دلم با خبری.
تو که از خلوت تنهای نگاهم با ماه...
تو که از ساعت دلتنگی من با خبری........

مثل یک دانه ی خشک
سر فرو برده به خاک
منتظر،
چشم براه.......
تاکه باران بزند 
و بتابد خورشید..... 
تا برآرم سری از خاک وکمی قد بکشم
شانه هایم که کمی گرم شده
اثر تابش مهر تو بود

که به من هدیه شده است 
تابشش مهر خداییست ...
مرا افزون باد...!
که نگاهش همه عشق
ومرا عشق بود خیر تمام
هر کجا هست 
خودت پشت و پناه دل پر مهرش باش

تو برای همه ی ثانیه ها ی دل او
مرحم باش
کوهی از صبر بده
راهی از عشق گشا
دشتی از عشقترین مرحله ها
و جهانی لبخند.....
و به اندازه مهری که مراست
در دلش عشق بکار
عشقی از جنس خودت
و وصالی که تو أش میخواهی.....




تقدیم به محضر استاد بزرگوارم که روشنای وجودشان گرمی بخش شبهای تارم شد....
برایشان بهترین ها را آرزو دارم......


..