هــــــــــزاران حرف نــاگفته درون سینــــــه ام دارم
هزاران درد و غم در دل کــه از این غصه می بارم
***
هزاران اشک در چشمم روان است از غــــم دوری
فــــــراقش آتشی انــــــداخت بـــر جـــــــان گرفتارم
***
گرفتارم به دردی کـــه دوایی غیر مُـــــــردن نیست
نه درمــــان دارد این دردم نه طاقت ایـــن دل زارم
***
غــم دوری از آن مـــه رو پریشان خـــــاطرم کرده
از این آشفته حـــالی هــــر شبــی تـــــا صبح بیدارم
***
نه رویی بــــر من ِ مسکین کنـــد شاهنشه خوبــــان
نه انـــگشت اشـــــارت از بـــــرای جـــــان بیمارم
***
نمی خوانم مــــن آن دلبنــــد را آرام جــــان خــــود
کــــه هــــردم بـُـــرده آرام مـــرا چشمـــــان دلدارم
***
فراق دوست بـــُـــرده دین و دنیا ،صبر و عقلـــم را
نه عقلی مــــــانده نه صبری بـــــرای دیـــــدن یارم
***
اگــر مجنون غم دوری لیـلی می خـــورد پاک است
فقـــــط او در ره لیـلی دهـــــد جان، مــــن گنهکارم
***
گنه کــــم کـن تو ساعی غـم ز دل بیرون رود آخــر
به پایـــــان می رسد دوری و مـن بی تـــاب دیدارم
***
مسعود مسجدی(ساعی)