سکوت آرامش بخش

هر لحظه از زندگی،
خوب یا بد،
زشت یا زیبا،
در پستی و بلندی،
شاد یا غمگین،
سیر یا گرسنه،
سیراب یا تشنه،
دارا یا ندار،
سرد یا گرم...
در هر لحظه که باشم و هر حالی که داشته باشم سکوتم را حفظ می کنم
چرا که گاهی این سکوت آرامشی به من می دهد
که هیچ گفتن کلامی نمی تواند این آرامش را به من هدیه کند...
گاهی دلم می خواهد سکوتم را بشکنم
و درد های دلم را با کسی در میان بگذارم
اما افسوس که دوستانم هرچند باوفا باشند
روزی همان درددل هایم را زخم بر جانم می کنند...
ولی خوشحالم که خدایی دارم
که می توانم هر لحظه و در هر حالی که باشم
شاکرش باشم و درد های دلم را با او در میان بگذارم...
خدایا شکرت که در غربت و میان این همه سیاهی کنارم هستی...
.
.
.
تقدیم به برادر عزیز و بزرگوارم سید حاج فکری
امیدوارم هر کجا که هستی و در هر حالی که هستی بدانی که تنها نیستی...