دوریِ یار

هرزمان‌دوری‌زِمن‌لبــــریزِمـاتم‌می شوم
خنده‌راگُم‌کرده‌وسرشارِازغم‌می شوم
درمیــانِ جمع هم باشم،گُلِ زیبــــایِ من
بی تومن،تنهاترین‌تنهـایِ‌عالَم‌می شوم
پس‌بیابنشین‌کنــارم،یکدَم ازپیشم نرو
درفراغت‌جانِ‌حامی،دیده‌پُرنَم‌میشوم
هــرچه گــوید،هـرکِه گــوید،وقتِ هجــــر
چون‌بیایدنامِ تورخسـاره‌درهم‌میشوم
هرکسی‌باچـون‌منی،یکجانشیند،بهــرِاو
بذلِ‌غصه کرده،دراین‌کارحــاتم‌میشوم
پادشـــاهِ قلبِ من،ای دلــــــربا،تنهـــاتوئی
چـون به‌دربارت‌بیایم،تاکمرخَم‌میشوم
وقتِ‌دوری‌ازتوتابرگشتنت،ای مــاهِ من
درمیانِ غصه‌داران،بنده‌خــاتم میشوم
درکنارِسـاحلِ عشقت٬نشینم روزوشب
تابیـــائی٬وَرنه منهم غرقِ دریَم میشوم