درد

نایی که  فقط فریاد می کشید
جغدی که در شب فقط  می دید
خطی به روی زندگی و وجدان
باغبانی که خاطراتش را می چید
ادم همان روز که عاشق می شد
از درد زمین به خود می لرزید
از سیب و گندم و بهشت گذشت
وقتی کنار تو به تردید می رسید
بعد هزار سال لعنتی همین روزا
کوری دوباره اشتباه را می دید
دردی به خود پناه می برد
عاشق  فقط مشروب می چشید
روزی رسید که از انسانیت گذشت
مغزی که فقط سیگار می کشید
حجب و  حیا فراموش شد از سرش
وقتی که ایات را از شیطان می شنید
تفسیر میکرد و خیالی نبود ای داد
بر روی تخت به معراج می رسید