سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 3 آذر 1403
    22 جمادى الأولى 1446
      Saturday 23 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        شنبه ۳ آذر

        گلي در مرداب ( اول)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۴ خرداد ۱۳۹۴ ۱۳:۲۵ شماره ثبت ۳۷۲۵۷
          بازدید : ۳۱۱   |    نظرات : ۵۶

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        گُلي درمرداب ( اول)
        آن  يكي   را  ره   به  مرداب  آمدش              
                   صد   هزاران   هرزه    در   آب    آمدش
        چشم سر چون باز شد در منجلاب             
                    هيچ  ني  ديدش به  غير  از  گنده  آب
        چون  كه  آب  آمد  گرفتار  سكون             
                     پاكي  از آن   رخت  بربستش   برون
        هر چه  ديدش  بيش  در ذات وجود           
                      بيشتر آمد  به  چشمش ،  آنچه بود
        هر چه  در  آن  شد  گرفتار آمدش             
                     از  وجود  خود  در   آن  عار آمدش
        هيچ  پاكي  سوي  آن  هرگز   نشد           
                     هيچ آدم   جوي   آن    هرگز    نشد
        منجلاب   و   بوي   نامطبوع    آن             
                     رهگذر را  دور  مي كرد ش  از    آن
        ناگهان     در     مركز    گنداب ها              
                     خوش  گُلي   بنشسته   روي    آبها
        صد  گل  خشكي  غلام  وي  بُدند              
                     سنبلان   صدها،   اسير  وي  شدند
        روي   او   همچون  پري در  آبها               
                     سر  برون  آورده    از   گنداب ها
        شاد  بود و خنده  برلب داشت او              
                       سر به سوي آسمان مي داشت او
        گر نظر كردي و ديدي  صد  گناه              
                       بار   ديگر  با   بصيرت   كن    نگاه
        شايد  آنجا يافت شد زيبا سرشت             
                       شايد  آنجا  حق  كلام  خود  نوشت
        در تعجب  رهگذر  شد   سوي  او               
                     رفت  نزديك  و  بشد  در  جوي  او
        جمله بوي خوش شنيد از سوي او             
                      جمله  روي  خوش  بديد درجوي او
        اندر آن  گنداب  او  با  سر     بشد             
                       ياد   بوي  بد   همه  از  سر   بشد
        چون به  نزد  گل  بر  آمد   رهگذر              
                      پرس وجو  از  راز  او شد در گذر
        گفت اي محبوب ما اينجا   كجاست              
                     اين چنين جايي نه در شان شماست
        عطر تو صد مشك را  حيرا ن كند              
                       روي  تو  صد بتكده   ويران   كند
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        4