سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 9 دی 1403
    29 جمادى الثانية 1446
      Sunday 29 Dec 2024

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        يکشنبه ۹ دی

        هابيل و قابيل (دوم)

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

        از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ شنبه ۲۹ فروردين ۱۳۹۴ ۰۸:۴۴ شماره ثبت ۳۶۲۰۲
          بازدید : ۳۲۹   |    نظرات : ۵۹

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        هابيل و قابيل ( دوم)
        گر نظر  كردي به   ما   آن  يار  ما              
                   صد  گره   اندازد    او    در   كار   ما
        چون نشان آمد كه مقبول است ميش            
                   صاحب  گندم   اسير نفس   خويش
        ريشه ي  صد ها فساد   آمد    حسد           
                    جمله  خوبيها   كُشد   صاحب  حسد
        اين مرض  در جان  آدم او  گذاشت             
                   تحفه    ابليس    بودش   كو   بكاشت
        اين چنين  آدم  به سوي خود كشيد           
                     آدمي  هم    طعم    شيطاني   چشيد
        گرچه طعم آن حسد تلخ   است چند             
                   مزه ي تلخش به  مستي شد چو  قند
        حال  مستي   مزه   را  وارانه   كرد           
                     تلخ را شيرين  و  اصطبل  خانه  كرد
        گفت  ترفندي   زد   و   مقبول   شد             
                     تحفه ي   ما  را  نگر  چون  بول  شد
        پس  بريد   او  سر   ز  فرزند  خدا           
                     نفس،  آدم   كُشت    تا    گردد  رها
        گاه   مقبول   آمدي    از   تو   هبه           
                    گه      قبول   افتد  ،  بسوزاند     هبه
        آن زمان او خود  بسوزاند  تو   را            
                   هم   بسوزاند    هبه   زآن     تو  را
        يادم    آمد    روز     جنگ    كربلا          
                    جملگي    مقبول    آمد     در     بلا
        چون گرفتي اصغري شش ماهه را              
                  گفت   مقبولت   شدم     اي    آشنا
        پس بسوزان اين بدن را  اين  زمان         
                      تا   كه  رسم  عاشقي   گردد  عيان
        چون  هبه  بنموده ايم ما جان  خود           
                 پس نه برگرديم از  اين  پيمان  خود
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2