مادر

مادر، ای انگیزه ی این عشق جاویدان من
سر پناه زندگانی خوب من، ایمان من
دور ازتو می شود دنیا برایم تنگ و تار
با تو محو ازخاطرم گردد غم پنهان من
برشکفته ی زخم های قلب من تو مرهمی
چون طبیبی می کنی آرام درد جان من
خالق هستی من بعد از خداوندم تویی
آسمان عمر را هستی مه رخشان من
ظلمت دنیای من را جلوه ات بخشیده نور
تو بهشت این جهان را کرده ای از آن من
در تمام خاطراتم دیده ام عطر تو را
تو همیشه پاک کردی اشک از چشمان من
غرق شادی می شود با تو همیشه سینه ام
تاکه در دستان مهر تو بُوَد دستان من
هیچ ترسی نیست در من از هیولا های غم
تا تو باشی در مسیرعمر پشتیبان من
تو به من آموختی صدق و وفاداری و عشق
ای تو هستی وجودم خوب و مهربان من
گر نباشی در جهان نا امیدان می روم
تو «نوا» بخشیده ای به روح بی سامان من
بی کرانه مهر خود را تو به من تاباندی و
دائما چشم تو بوده بسته بر کُفران من