کاشکی نازکُنَد،دستِ گُلش این تـنِ مـن
یا بگیـــرد،زِمنِ عشـــق زده،این مـنِ مـن
کاشکی دلبـــرِزیبــــــایِ چـوگُل،نازولطیف
بِشـــودشَه گلِ خوشـبووگلِ گلشــنِ مـن
بس که تابنـــــده بُوَدآن رخِ مهســایِ نگار
هســت اودرشـبِ تــــاریک،مهِ روشنِ من
بســته جـانم به نفسهاودلم،دسـتِ دلش
هســت ازهســتیِ او،زندگی وبــودن مـن
دلش ازغصـــــه وغم دور،لبــش پُرخنــــده
شــــادیِ یــارشــده،مـوجبِ خندیــدنِ مـن
قـــــدرِآنی چـــونباشــدبه بَرَم می میــــرم
کاش آیدبه همـــه حــــال،پیِ دیـــدنِ مــن
مرگ چــون شهدبُوَدحامیِ عاشق شده را
بعدِمرگم چــــونشیندبه ســـرِمــــدفنِ مـن
همچـــــویک کوه کنــارم بُوَدآن یارچوهست
مـایه یِ گــرمیِ دل،مــــوقعِ ترســیدنِ مـن
برسَــــرَم چتــرِوجــــــودش بدهــــد،آرامش
ازدوچشمم چـــــوشَوَد،لحظه یِ باریدنِ من
افتخـــــــارِمن وتــاجِ ســـرِمن،هســتیِ من
اوســـــت درزندگیـــم مـــوجبِ بالیــــدنِ من