بیست ترین ساعت عمرم

برای غنچه کوچک خانه ام، دخترم، که در 20:20 91/9/19 متولد شده؛
ای غنچه نوشکفته ی نوپا عشق
ای هدیه ی ناب حضرت والا عشق
از عمق وجود می سرایم از تو
از لحظه ی دیدار و تلاقی با عشق
پیش از تو تمام روزها بی معنی
گشتم پی آرزو، هدف، رویا، عشق
هر ثانیه ای چقدر طولانی بود
بین من و تو روشنی و فردا، عشق
چشمان تو در وجود من غوغا کرد
از جسم جدا شدم رسیدم تا عشق
در بیست ترین ساعت عمرم آن شب
من بودم و تو، خدا و یک دنیا عشق
آذر 93