شرر عشق

ای روح مرا داده جلایی دگر از عشق

انداخته در عمق وجودم شرر از عشق

آرام نهادی به دلم گام و نشاندی

در هر قدمی خاطره ای چون گهر از عشق

از روزنه چشم تو تا زندگی من

راهی ست که آکنده ز پا تا به سر از عشق

ای شادی شبهای پر از دغدغه ی من

با من بنشین تا نشوم بی خبر از عشق

امید که در باغ وصال ابدی مان

هر لحظه بگیریم بری پر ثمر از عشق

تا لانه ی رویایی خود اوج بگیریم

با دست تو و شوق من و بال و پر از عشق

سرمایه ی مرضی غزلی بود و نگاهی

آمیخته با عاطفه ای بیشتر از عشق

مرضیه سهامی، مرداد 88