تو کيستي

ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺮﺩﻧﻢ ﻣﺜﺎﻝ ﺑﻬﺸﺘﻪ
ﺗﻮ ﮐﻴﺴﺘﻲ ﮐﻪ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺩﻝ ﺍﺯ ﭘﻲ ﺍﺕ ﮔﺸﺘﻪ
ﺩﺭون ﺯﻟﻔﺖ سياهت ﻫﺰﺍﺭ ﺟﺎﻥ ﺩﻳﺪﻡ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺸﺎﮐﺶ ﻋﺸﻘﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﺩﺭﺁﻏﺸﺘﻪ
ﺑﻪ ﮐﻮﻱ ﻭ ﺑﺮﺯﻥ ﺭﻭﻳﺖ ﺯ ﺩﻝ ﻧﻈﺮ ﮐﺮﺩﻡ
ﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﺮ ﺩﺭ ﺣﺴﻨﺖ ﻗﺮﻳﺐ ﺻﺪ ﮐﺸﺘﻪ
ﺷﻌﺎﻉ ﺟﻠﻮﻩ ﺭﻭﻳﺖ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﻨﺪ ﺭﻭﺷﻦ
ﺗﻮ ﺁﺩﻣﻲ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻠﻮﻩ ﻳﺎ ﮐﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪ
ﺯ ﻋﻄﺮ ﻗﺎﻣﺖ ﺗﻮ ﻣﺴﺖ ﺩﺭ ﭼﻤﻦ ﮔﻠﻬﺎ
ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﺧﻠﻘﺘﺖ ﺍﺯ ﻣﺸﮑﻪ ﻳﺎ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﺸﺘﻪ
ﻧﮕﺎﻩ ﭼﺸﻢ ﺩﻝ ﺍﻧﮕﻴﺰﺕ ﺍﻱ ﻣﻠﮏ ﮔﻮﻳﻲ
ﻧﮕﺎﻩ ﭘﺎﮐﺘﺮ ﺁﻫﻮﻱ ﺧﺘﻦ ﺩﺷﺘﻪ
ﺗﻮ ﺯﻫﺮﻩ ﺍﻱ ﺑﻪ ﺳﻤﺎ ﻳﺎ ﮐﻪ ﻋﻴﻦ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻱ
ﮐﻪ ﻫﺮ ﭘﺮﻱ ﺭﺥ ﮔﺮﺩﻭﻥ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﺗﻮ ﺯﺷﺘﻪ
ﺗﻮ ﻣﻘﺼﺪ ﺩﻝ ﻣﺎﻳﻲ ﺗﻮ ﺁﺭﺯﻭ ﻭ ﺍﻣﻴﺪﻱ
ﺩﻟﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮﺕ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻫﺎ ﮔﺸﺘﻪ
ﺗﻤﺎﻡ ﻫﺴﺘﻲ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻃﺮﻑ ﺗﻮ ﻳﮑﻲ
" ﻧﻌﻴﻢ" ﺑﻬﺮ ﻭﺻﺎﻟﺖ ﺯ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﮕﺬﺷﺘﻪ