نسیم خاطره

نازنین از حال من داری خبر؟
سوختی سر تا به پایم چون شرر
بذر عشقت در وجودم کاشتی
عشق ، از یک سو، مگر دارد ثمر؟
یاد تو آرام جانم بود و حال
می زند بر ریشه ام هر دم تبر...
ای که یادت چون نسیم خاطرات
می رسد از هر کجا ، آسیمه سر
گریه ها کردم سپردم دست رود
سیل اشکم بر دلت دارد اثر؟
رفته ای ، اما بگو با یار خویش
مهری از من ، بر دلت داری دگر؟
.
.
م . ع سارا