انتقام

نخواست مرهم دست توالتیامم را
به رنج داد پس از تو زمان زمامم را
امید وصل مرا کشت تیغ پاسخ تو
به عشق می سپرم از تو انتقامم را
میان چشم و دلم جنگ شوق و پرهیز است
چگونه رام کنم نوجوان کامم را
گرفته آتش عقلم چنان به دامن عشق
که از تنم بزداید تب حرامم را
به این قرار رسیدم که در عدم باشم
از این کتیبه بشویید ننگ و نامم را
چه بود ماحصل ماجرای من با عشق
که در زوال بیابم مگر دوامم را
ولی دلم به تمنای هر شبت زنده ست
چگونه صبح کنم بی تو رنج شامم را
دلم خوش است که لب ها ی دوست پاسخ گفت
در آن قرار خداحافظی سلامم را