بحر امید

به نام بی نام دوست
بحر امید
ای مردم شهری که چنین مست شرابید 
تا مست این خمر شدید مست به آبید 
از مستی این باده چه خیزد غم وسردرد 
چون مست غرورید که یک عمر به خوابید 
در کوی خرابات که چنین باده فروشند 
هین مست شدن عاشقی است تا بشتابید 
تا چرخ زد این چرخ وفلک من بچرخم 
تا غرق این حلقه شدید در ثوابید
*******
دی یار چنین عاشق من گشت که رستم 
از هرچه بود در دو جهان مست ز هستم 
نه روضه رضوان بپرستم نه جنت
در آتش عشق سوزم از باده جاوید 
در اتش دوزخ چو از کرد ه بسوزم 
از آگهی باده چه گویم که نخواهید 
از ناله عشق خسته و در رنج اسیرید
هین من به نمازم بیایید بپزیرید
در سجده عشقم ز خدا هست صدایی 
از روضه رضوان خبری و نی ونایی

 
در حسرت اوچو جامی بکف آریم 
با یار شویم همدم وبذری بکاریم
چون مست چنین بودم و با یار نشستم 
با قصه عشق یا که ز پندار تو مستم 
نه حور وقصور نه رود روان حیرت یار است 
در آتش عشق سوزم و دل داده ام از دست 
ساحل که چنین بحر امیدی بکف آرد 
دنیایی از حور دشت سرور را چه خواهد 
یارم به حجابی چو خندید و بنشت 
عقلم چنان برد که شدم در دو جهان مست
در پناه حق باشید 
با تشکر از ریاست محترم سایت
1391 خرداد
س ش