طعمه که شد؛
بر قلاب،
رقصید
کرم...
.....................................................
مورت های بین دو باغ
همان
دیوار
.....................................................
تا رُسِ انسان کشیده نشود
کوزه های تلاش ثمر ننشینند
....................................................
پنجره
دست به سینه نشسته است
بی حضور باد
...................................................
صبح بهاری
از کنده ی درختی
شاخه ای سر بر آورده است
....................................................
هنوز هم
سقفی بالایِ سرِ کرم ها
خاک
...................................................
بدون وسوسه ی باد
برگ آغوش خاک کرد
یک شامگاه بهاری
..................................................
برای هیچ مناسبتی
چیده نمی شوند
شکوفه های درخت میوه
.................................................
قلبی که لک زده است
کفشدوزک
.................................................
در لیوان آب
متفاوت تغییر شکل داده اند
یخ های یک قالب
.................................................