چند موج نو

"بانوي مـرتد"(1)

با همدستي پاییـز

بسته ای کمـر به بد نامی بهار...!؟

سوار به دوش باد هـوس

بالا می روی

از گیس چيـن دارِدرختان

می تکانی شاخه ها ،

به یغما می بری جماعتِ برگ ها را

و می سپاری به دستهای سرمستِ پاییـز...!

بس کـن بانـو ...!

بس کـن

نگـو نمی دانستی اين پاییـزي فاحشه است

هوس باز دست خود ساخته باد را

می خواهد لخت

تنِ سبـزِ درختان

و برگها را تنگ آغوشِ مستِ خود...!!

برگها که تکراری شوند برایش

لختی درختان که بزنند دلش را

به پستـویی می برد

تو را نیز همانند باد

و بد نام می سازد چون هَــر آنان ........

بس کـن بانـو ...!

بس کـن

نگـو نمی دانستی اين پاییزي  فاحشه است

"پسر همسایه"(2)

عطر نزن ،

گلاب ننوش

كه بوی اسکناس تا نخورده می ده تنت...

بوی سیگار، بوی حشیش

بوی عطر مردانه می ده تنت....

دوش نگیر ،

 رخت نشور

که بوی دود و آتش می ده تنت...

بوی منغل ، بوی تریاک

بوی پسر همسایه می ده تنت...

عشق بازی(3)

مثال جغدهای شومی

همانند کلاغ های بد خبر

بد پیله ای ، بد شگون

دیدنت یعنی آن روز را بد بیاری

نحسی سیزده ات

می گیرد تا هفت همسایه ات را

که با انداختن سبزه با آب هم نمی رود

خرت از کورگی دم نداشت

مرغت هم که یک پا دارد

بیچاره می کنی دل باخته هایت را

و تو به این می گویی:

عشق بازی

چه كرده اي (4)

دختره ی چشم سفید

دختره ی گیس بریده

نمی دانم معنی این واژه ها را

اما این روزها اهل محل

با لحنی تند

تکرار می کنند پشت سر اسم تو

 اين واژه ها را

آخر مگر  تو چه کرده ای بانو......

"حـورااء ی نائـم "(5)

تک خاتمِ^[1] یاقـوتِ شهر

به دست یک زانـی رفت...!

حورااء یی^[2] بود آن نائم^[3] دل

که حیـن رفتـن

آهسته و بی قدر دانـی رفت...!

میان افلـج ^[4]سینه هایش

شهـر من با آسمانش

جا می شد

جدا از منـو شهـر من

به زیـر ارکاک^[5] پاییـز رفت...!

"كاك باران ، بـرج اول بهـار 92"

دوستان عزيزم اين شعرها مال پارسال هستند و زماني كه تازه از نثر و داستان كوتاه به شعر آمده بودم ميدانم اشكالات زيادي دارن گذاشته ام كه نقد بخورند و برايم يادي از قديم هم باشه