نرخ شعر و سخن!!!

آي مردم!

فرصت شعر و سخن را

كرده ايم امشب حراج

اين غني سازيّ فرهنگ است و هرگز نيست باج

اوّل قصيده:

مدح شب مفت است و وامي هم برايش مي دهند

وام بي بهره

و حتّي بي عوض

البته مقدار وام

بستگي دارد به وزن شعرتان:

كيلويي يك تا دو مليون مي شود

آخر هر سال هم

از بين آنها كلّشان را مي دهند

خانه اي با حور زيبا در بهشت...

امّا غزل:

قيمتش را

بايد از اين لحظه تا فردا سخر پرداخت كرد:

آه ِ خالي

سانتي متري ده تومن

گفتن از اندوه بلبل

خيس اگر باشد هزار و صد تومن

خشك و بي اشكش كمي ارزانتر است

گفتن از زيبايي گُل

سطر اوّل صد تومن

سطرهاي بعد

بر حسب تصاعد مي شود

گفتن از ابرو و چشم يار

جفتي هفت هزار و سيصد و پنجاه تومن

از بناگوش و لبانش

هشت هزار و سيصد و پنجاه تومن

البته گردن به پائين قيمتش بالاتر است

يك وجب پائين گردن

ده هزار و صد تومن

گفتن از پائين تر از آن

اولا استغفرالله

ثانيا

تائيديه مي خواهد و اقلام ذيل:

- ضامن گردن كلفت و معتبر

- سفته با مقدار كافي

- يك عدد بازار چك

بي مبلغ و تاريخ و بي خط خوردگي

وجه آن

لطفا به نام "خادم الفرهنگ باشد"

با سپاس.

تبصره:

گفتن از تاريكي و تبعيض و بيداد و ستم

يا هرآنچه امّت آگاه و مؤمن را بلغزاند زجاي

قيمتش را "فرخي" مي داند از اقليم "يزد"...

نرخها را

يك گروه از شاعران خبره تعيين كرده اند:

شاعري از حوضهاي يخ زده

شاعري از سايه سار بيدهاي فرش احساس شما

شاعري از عاشقان پاك خشخاش و گراس

شاعري از بانك پرسود سكوت واژه ها

شاعري از نخبگان صنعت راه قفس

شاعري فوق تخصص در امور ارتشاء

شاعري نا آشنا با واژه امّا خوبرو

شاعري از حوزه ي نفت و پلاتين و طلا

شاعري از صنف قصّابان سار و مرغ عشق

شاعري از چاكران تاجرالدّين شاه بيزار از حرام

آخري هم شاعري با شعر مسروقه ولي

الحقب و والانصاف دُردانه كلام...

نرخها تصويبي اند و

اعتراضي هم ندارد

والسّلام.