از کتابــم : ( ازرؤیا تا رؤیا ) ناشر: تفتان(زاهدان)
1)دانم که دگرنوری ؛از ماه؛ ننوشم من!
دل مخزن رؤیا شد پُرغلغل وجوشم من
2)گفتا که لباس عشق؛این قرن؛ کنم پاره
گفتا که دگر باره در عشق نکوشم من
3)گفتم که ببوس این دل ؛برسنگ زدی بوسه
وان شیر لبت اکنون ؛از سنگ بدوشم من
4)پرتاب شدم در عشق؛خود گم شده ام درآن
عریان شود این راز؛ گر عشق نپوشم من
5) در قرن هواپیما ؛با عشق کنم پرواز
از عشق غزل ریزم ؛ بی عشق خموشم من
6) گر عشق کند تکثیر؛زان تخم در این قلبم
دانم که دگر افکار ارزان بفروشم من
7) گفتند:از این عشقت دیوانه شوی ایّوب
دیوانه تویی مجنون؛ با عشق به هوشم من
دیوانه بُـوَد آن کس؛کز عشق جدا گشته
با عشق غزلــــسازم؛ بی ( او) نخروشم من
1379( زاهدان )
غزل بلوچی: « گِهتِرڃـن مردم »
مَئ جِهانـَـئ گــُـلْ بـڃوَس و وارَنْتْ
گِهْـتِـــرِڃـن مردم، واجَه هَــپْـتارَنْتْ!
عِشْـکی گــُـپْـتاران، دستِ هَـپْـتاران
گَـَـنْجَـئ بُـمْــپـانان، سِیَه سَـرِڃـن مارَنْـتْ!
عاشکانْ نـَـیْـلـَـنْـتّ عِشْکــَئ دیّـوانا!
وَتْ پَه وَتْ کــَـنْدَن گــُــ̈طّ شاکارَنْتْ
مِهْـلـَـبڃـن شـَـیْرانْ؛ وانـَگا نـَـیْلـَـنْتْ!
وَتْ گــُـشـَـئ زانُـن شاهِ گــُـپْـتارَنْتْ
مَئ دِلی گــَـپّانْ؛ بـڃ کـَـس و یارَنْتْ
ماهِکانِڃـن شَپْ، مُرْتـَگ و گارَنْتْ
نالـْگان، گِـــنْــدَئ اِشْکُـــنَـئ دردانْ
دل چَه دل؛ دور و چانْکِ سیگارَنْتْ!
نازُکِڃـن مَـهْـتاپْ، کــَـپْـتَگــَـنْ تَـهْنا!
چۏ پَسا بُــلـْم وچِـــڃـر کاپارَنْــــتْ!
شاهِ مهتاپان، واجَه هَــپْـتاران!
شاهِ دلداران، واجَه دَلّارَنْــتْ!
وَشّی و شادی هِـچّ نَـبَـنْ چِلَّه!
هَـنْگــَـرِڃـن ظالم؛ ظلما گیمّارَنْتْ!!
ظالِـمڃـن مَکّار، سـڃـرِ آزارَنْـــــتْ
عاشکی ̈طـَـپَّـانْ، پُـرِّ کـوکّارَنْـــــتْ
یِـڃ کـَـشا یَـکـِّـڃ مُـرْتـَگ وکــَـپْـتــَه
آ کــَـشا واجَـه، چانْکِ باپارَنْــــتْ
اَوْرُکی تِرَمْـپّانْ گــــار و بیمّارَنْـتْ
مَــئ دِلی اَرْسانْ کُــنْجِ اَمْبارَنْـــتْ
یـڃ دُرُو ڌَنْگــَـر هُشْک و بـڃ آپَـنْ
پَرْ تـَهی مِهْرانْ نِشْتـَه چَمْ چارَنْتْ
مُرغُـکانْ آواز، وانـَگــَــن مَــرْچی
وَهْـدِ دیــــــدارا، مثلِ دلــــدارَنْـــتْ
اِشْکُـتـَه ظلما، تــــیّ تـــَــوار و گــام
گـَـژْدُمِڃـن نادان، کُـنْــ̈ط یڃـوارَنْتْ
ظالمڃـن هَـپْــــتارْ جَنْگ و پوتّارَنْـتْ
عاشِکِڃـن سِڃـنـَــــگ، پُرّ وُۏپارَنْتْ
یــِـڃ تـَهی ایّـوب شَـیْـرُکان بَـنـْـدّی
مَئ شَکـَـرْ گالان؛ گـۏن تـَه گـُلـزارَنْتْ