☆ شب ِ جشن ِ زمستانی !! ☆

در شب ِ سرد ِ زمستانی‌‌ْ ؛
چراغ ِ کوچک ِ اندیشه‌ای‌‌ْ خاموش‌‌ْ
سوزانید ‌‌ْ
جنگل‌های ِ خودجوش ِ نهالانی‌‌ْ ...
وَ رویانید ‌‌ْ
پاییز ِ هزاران رنگ ِ بورانی‌‌ْ ... ؛

بهاری‌‌ْ سرد وُ طوفانی‌‌ْ
شکوفیده‌ست‌‌ْ ؛
از پیوند ِ سُرخ وُ تیرگی‌‌ْ
با ریشه‌های ِ جهل‌‌ْ ؛
ــ ...ویرانی‌‌ْ !! ــ

زان‌‌ْ بهاران‌‌ْ ،
لاله‌ها در خون‌‌ْ ؛
وَ زان‌‌ْ سرما ‌‌ْ ،
همیشه باژگون‌‌ْ
لب‌خند ‌‌ْ ؛

زان‌‌ْ پیدا ‌‌ْ،
سکوت ِ تلخ‌‌ْ
بر ‌‌ْ
فریادها سنگین ‌‌ْ
وَ ناپیدا ‌‌ْ... ؛

وَ نتوفیده‌ست ‌‌ْ
ابری ‌‌ْ
از میان ِ یوغ ِ عفریت ِ سیاه ِ آسمان ‌‌ْ
رگبار ‌‌ْ... ؛

بهاری‌‌ْ سرد وُ طوفانی ‌‌ْ ،
زمستانی‌‌ْ سیاه وُ سوز وُ بورانی ‌‌ْ
شب ِ ”‌ مرگ‌ ِ‌“ زمستانی‌‌ْ !... ؛

⊹ ⊹ ⊹ ࢮ ⊹ ⊹ ⊹

☆ پی‌نوشت:
شب ِ جشن ِ بهاری‌‌ْ
همان‌‌ْ پنهان‌‌ْ طلای ِ بی‌عیاری‌‌ْ
که‌‌ْ در تاریکی ِ شب‌های ِ منحوس ِ زمستان‌‌ْ
نمایان‌‌ْ گشت‌‌ْ دست‌اش‌‌ْ پوچ وُ خالی‌‌ْ
بشُد ‌‌ْ زردک‌‌ْ نهالی‌‌ْ

☆ ☆ ☆

☆ پ.ن:
از همان دیروز ‌‌ْ
پیدا بود‌‌ْ ؛
خزان‌رنگ ِ بهارانی‌‌ْ زمستانی‌‌ْ !... ؛
به دنبال‌اش‌‌ْ :
فقط ‌‌ْ سوداگران ِ پَست وُ حیوانی‌‌ْ !!

▄▀▄ سُهیل‌‌ْ ▄▀▄