.:غریبــــــــــانه 2 :.

ابرها چشمان خود را شسته و حرکت نمودند ،
موجها قدرت به رخهاشان ستودند ،
ولی تنها این ساحل نشسته است ،
آرام و دلتنگ ،
چون بترسد حرکتی بیجا ،
دریا را دلگیر کند ،
و محروم کندش از نعمت امواج ،
چه غریبانه و مظلوم ،
با سکوتش التماسش می کند ،
که دلم تنگ تماشای جمالت ،
به دو پلکم این اجازه ندهد ،
لحظه ای را غافل از یاد نگاهت ،
یکدگر را دیدار کنند ،
یا که با بستن خود ،
یک تلنگر بزنند ،
و صدایش دل پر درد مرا بیدار کند ،
چه غریبانه و مظلوم ،
چه غریبانه ...