♥ کدام لبخند عشق ؟!

آری‌‌ْ
بازی با کلمات ‌‌ْ
تمام ِ رسالت ِ ما نیست‌‌ْ !...

□ □ □

در این‌‌ْ دخمه‌ی ِ مُرده‌ماران ِ سُست‌بنیان‌‌ْ ؛
به راستی‌‌ْ
با ما چه کرده‌اند‌‌ْ ،
ـ شوم‌زادگان ِ مرگ‌‌ْ ! ـ
که هر چه شور ِ جوانی‌‌ْ ،
درون‌مان‌‌ْ خُشکید‌‌ْ !...

□ □ □

ــ کنون‌‌ْ نشسته‌‌ْ بر حصیر ِ سرد ِ سوگ‌‌ْ ،
فرش ِ سیاهی‌‌ْ ز ِ مَرگ‌‌ْ می‌بافیم‌‌ْ !...

ــ چه ساده‌‌ْ از همه‌‌ْ شاد‌‌ْ واژه‌های ِ بلیغ ‌‌ْ،
می‌گذریم‌‌ْ !...

ـ وَ به گور ِ سرد ِ خویش‌‌ْ
آسوده بیارام‌‌ْ ...”ای عشق‌‌ْ“
که خیال ِ خام ِ تو را چه زود‌‌ْ به گور‌‌ْ سپُرده‌ام‌‌ْ !... ـ

خواهر ِ سیاه‌بخت ِ مرگ‌‌ْ ـ عشق‌‌ْ ! ـ
بگو به من‌‌ْ
که کدامین‌‌ْ شب ِ سیاه ِ زمین‌‌ْ
به دست‌هایی‌‌ْ نحس‌‌ْ،
شکست‌‌ْ بال ِ تو را ؟...

مرگ‌‌ْ ؛
ای پنجه‌های ِ زمخت ُو زشت‌‌ْ
بر حنجر ِ سُرخ ُو سپید ِ عشق‌‌ْ
نفرین‌‌ْ بر چرکین‌ردایی‌‌ْ که به تن کرده‌ای‌‌ْ ؛
آن‌‌ْ سیه‌‌ْ شوم‌‌ْ جامه‌ی ِ شیاطین‌‌ْ ...

با ما چه کرده‌اند‌‌ْ ،
که هر چه شور ِ جوانی‌‌ْ ،
درون‌مان‌‌ْ خُشکید‌‌ْ !...

☼ پی‌نوشت:
باز‌‌ْ،
هرز می‌رویم‌‌ْ ؛
هم چه بی‌سبب‌‌ْ،
همیشه هرز می‌رویم‌‌ْ ؛
تا به دور ِ هر چه هیچ ُو پوچ ِ محض‌‌ْ،
مثل ِ پیچ ُو مُهره‌ای‌‌ْ که هرز می‌رود‌‌ْ،
چه ساده‌‌ْ هرز می‌رویم‌‌ْ !...

☆ پ.ن:
ای ”نفس‌‌ْ“
در این قفس‌‌ْ
به انتهای ِ زندگی‌‌ْ رسیده‌ام‌‌ْ !...
ـ بگو:
در این گسست ِ بند بند ِ جسم ُو جان‌‌ْ
چرا ”تو“ با من ِ همیشه‌‌ْ بی‌نشان‌‌ْ
رفته‌رفته‌‌ْ هرز می‌روی‌‌ْ ؟...

▄▀▀▄ سُهیل‌‌ْ ▄▀▀▄