سوگندی تلخ . . .

سوگند به دوستی های پر هوس

به روزگار پر خار و خس

هوا مسموم تر از دیروز

باز می زنی نفس

سوگند به دختری فقیر

به گرگ های پیر

همسایه سیخی چند

از سیری میشوی تو سیر

سگوند به عشق به یار

به مترسک های بیکار

صداقت میمیرد هر دم

حیا را می کنیم شکار

سوگند به فعل و فاعلی

به اعراب های جاهلی

جهل یعنی هنوز

ز خدایت غافلی . . .